Ons kiesprogramma

Wachtdiensten zijn een dienst aan de bevolking. Daar mag wel wat tegenover staan want de vereiste beschikbaarheid weegt zwaar op de work-life balance en het gezinsleven van de arts. Voor BVAS is het niet meer dan logisch dat deze dienst aan de bevolking marktconform en correct verloond moet worden. Bovenop de normale verloning per prestatie zet BVAS in op een basis-beschikbaarheidshonorarium van 50 euro per gepresteerd wachtdienstuur.

De financiële middelen die de overheid voorziet voor de wachtposten zijn ontoereikend en de toekenning ervan verloopt niet echt transparant. Die combinatie heeft ertoe geleid dat veel huisartsenwachtposten nog maar amper het hoofd boven water kunnen houden.

Het RIZIV beloofde de financiering van de wachtposten opnieuw te berekenen, rekening houdend met de evolutie van de index en met de anciënniteit van het personeel. Ook de ‘dubbele onthaalfunctie’, die in het gedrang dreigde te komen, wordt verder vergoed als een zogenaamde crisismaatregel. BVAS zal er op toezien dat het RIZIV zich aan die beloftes houdt.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

Toen de wet op de patiëntenrechten in 2002 tot stand kwam, lag de focus op de bescherming van de patiënt in de individuele arts-patiëntrelatie. Ondertussen is die relatie sterk geëvolueerd. De toenemende empowerment van de patiënt is op zich een goede zaak die ook het herstelproces ten goede komt. Maar de slinger mag niet doorslaan.

De maatschappelijke evolutie en de steeds toenemende juridisering van de arts-patiëntrelatie hebben sowieso al een defensieve geneeskunde in de hand gewerkt. De ‘modernisering’ van de wet die nu op tafel ligt, zal die defensieve tendens alleen maar versterken.

Als zorgverleners “complexe” informatie voortaan ook schriftelijk aan de patiënt moeten overmaken, is dat een zorgwekkende evolutie die onze volle aandacht vergt. Voor BVAS mag dit in geen geval leiden tot nog meer administratieve overlast. Als patiënten het recht krijgen om geluidsopnames te maken, dan mag dat niet stiekem en is uw toestemming vereist.

BVAS dringt erop aan dat ook de patiënten geresponsabiliseerd worden. Het kan niet de bedoeling zijn dat patiënten alleen maar rechten hebben en artsen alleen maar plichten.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

Bij de oprichting van ziekenhuisnetwerken is BVAS erin geslaagd de strategische en operationele betrokkenheid van artsen bij het bestuur van het ziekenhuis, en bij uitbreiding van de netwerken, te versterken. Maar er is nog werk aan de winkel om tot een echte co-governance te komen.

Voor BVAS moet co-governance en het medebeslissingsrecht van de artsen van toepassing worden op alle medische activiteiten in het ziekenhuis. Dat betekent dat de medische raad mee beslist over zaken waar ze nu alleen advies mag verlenen. Dit strookt met het feit dat de arts burgerlijk en strafrechtelijk aansprakelijk blijft. Als de verantwoordelijkheid gedeeld wordt, dan ook de beslissingen.

Als we willen dat artsen volledig betrokken zijn bij het beheer van hun ziekenhuis en actief deelnemen aan de beslissingen die worden genomen, moeten ze daarvoor ook de middelen krijgen. BVAS pleit ervoor dat bepaalde functies binnen het ziekenhuis, zoals het voorzitterschap  van de medische raad, vergoed worden.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

De collectieve overeenkomst (CO) over minimale loon-en arbeidsvoorwaarden was een mijlpaal voor de artsen-specialisten in opleiding. Maar wat is de andere kant van het verhaal?  Een recente enquête van BVAS wijst uit dat nog steeds 30 tot 40% van de stagemeesters problemen ondervindt met tijdsregistratie, verloning en wachtdiensten.

Eén op de zeven stagemeesters rapporteert dat hun relatie met de ASO’s is verslechterd. Dat kan niet de bedoeling zijn. We hebben dit onmiddellijk aangekaart bij de nationale paritaire commissie artsen-ziekenhuizen, die zich hierover zal beraden. Hoe de stagemeesters de impact van het nieuwe statuut van hun assistenten ervaren, is voor BVAS een blijvend aandachtspunt.

Verontrustend is ook dat volgens 65% van de stagemeesters de kwaliteit van het leerproces is gedaald. Amper 2% zag de kwaliteit stijgen. Als bijvoorbeeld een chirurg na 5 tot 6 jaar opleiding niet zelfstandig kan opereren, is dat onaanvaardbaar.

De oplossing ligt voor de hand: een terugkeer naar de situatie zoals ze was voor 2019. Laat artsen-specialisten in opleiding niet één maar twee jaar van hun stage in een niet-universitair ziekenhuis doorbrengen als het teveel aan assistenten in de universitaire ziekenhuizen een kwalitatief hoogstaande supervisie onmogelijk maakt.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

Bij BVAS zijn we ervan overtuigd dat de kwaliteit van zorg in belangrijke mate afhangt van het welzijn van de arts. Artsen kunnen kan alleen het beste van zichzelf geven als ze zich ‘goed in hun vel’ voelen, lichamelijk maar ook psychisch.

Stress- en emotiemanagement en respect voor de grenzen die je als arts stelt, zijn nodig om burn-out te voorkomen. Zonder aandacht voor preventie dreigt burn-out bij artsen endemisch te worden.

Om werk en leven in balans te houden, is het essentieel dat artsen hun eigen keuzes kunnen maken, zowel voor de tijd die ze aan hun werk willen besteden (voltijds of deeltijds) als voor de keuze van hun praktijk (groepspraktijk, duo- of solopraktijk).

Voor BVAS volstaat het niet om alleen rekening houden met de feminisering van het beroep. Alle ouders, of ze als single door het leven gaan of samen met een partner, hebben het recht om hun kinderen te zien opgroeien. Daarom is het voor ons cruciaal dat alle artsen, ongeacht hun geslacht of familiale situatie, hun praktijk kunnen afstemmen op hun organisatorische behoeften en hun familiale situatie.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

De hervorming van de nomenclatuur is een meerjarenproject dat in drie fasen verloopt. Momenteel zitten we middenin fase 2, waarbij voor de verschillende verstrekkingen, discipline per discipline, bepaald wordt hoeveel tijd ze in beslag nemen en wat het medische risico en de noodzakelijke expertise is. Tegelijk is er ook de evaluatie van de werkingskosten die noodzakelijk zijn voor medische verrichtingen.

De hervorming zal uiteindelijk in fase 3 leiden tot een globale herijking en herverdeling van de inkomsten tussen de artsen onderling. Maar dat betekent voor BVAS geenszins dat het op een besparingsoperatie mag uitdraaien. We zullen er nauwlettend op toezien dat alle gemaakte afspraken worden nageleefd.

Nu de notie van transversale budgetten opgang maakt, is het risico niet denkbeeldig dat budgetten die voor de artsen bestemd zijn, naar andere, niet-medische disciplines zouden verschuiven zonder dat dit aanleiding geeft tot meer doelmatige zorg. Dat is zonder BVAS gerekend. Elke poging in die richting zal meteen op ons veto stuiten.

Voor BVAS is het alles of niets. Deze hervorming van de nomenclatuur kan alleen doorgaan  als ze op de hele nomenclatuur betrekking heeft en als alle wijzigingen tegelijk worden doorgevoerd. Een herverdeling kan uitsluitend plaatsvinden tussen alle verstrekkingen, niet tussen een gedeelte ervan. Zonder een akkoord over alles is er simpelweg geen akkoord. Dat is klaar en duidelijk.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

Corona heeft het meer dan duidelijk gemaakt. Golf na golf schreven moegetergde huisartsen allerlei nutteloze attesten op vraag van overheden, werkgevers, mutualiteiten, scholen en sportclubs.

De vraag is niet of er paal en perk gesteld moet aan deze regulitis. De vraag is hoe we dat best aanpakken. BVAS pleit voor uniformiteit. Gedaan met aparte attesten voor politie en militairen of voor het onderwijs. Geen gele, blauwe of andere boekjes. Eén ‘one size fits all’ attest moet volstaan.

Door de multiplicatie van certificaten lijkt het alsof het doktersattest veel van zijn waarde heeft verloren. Voor BVAS is dat een denkfout. We moeten terug naar de essentie. Ziekte attesteren is nog steeds één van onze kerntaken. Wie anders heeft de expertise om te oordelen of een klacht ernstig is en hoelang de patiënt thuis moet blijven?

Of willen we dit stukje van ons competentie-terrein ook afstaan? Wij bij BVAS alleszins niet. We zijn geen voorstander van het afschaffen van het ziektebriefje, ook niet voor de eerste drie dagen. Er liggen kapers op de kust die ons dit maar al te graag uit handen willen nemen. Denk maar aan de vaccinaties en de medicatie-review die de apothekers naar zich toe willen trekken. Laat ons dus streven naar uniformisering. Maar laat ons ook vechten voor ons terrein waar wij expert willen blijven.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

n gemeenten en zones met een huisartsentekort staan de huisartsen onder druk omdat ze het gevoel hebben niet meer naar behoren aan de vraag van alle patiënten te kunnen voldoen. Maar ook de patiënten zijn de dupe. Een arts vinden bij wie ze terecht kunnen, is vaak geen sinecure.

Om het probleem pragmatisch aan te pakken, heeft BVAS een plan uitgewerkt met zes incentives voor de vestiging van huisartsen in gemeenten en zones met een huisartsentekort.

BVAS pleit voor een maandelijkse premie, gefinancierd door de gemeente, voor studenten geneeskunde tijdens de hele duur van de opleiding. Als tegenprestatie moeten ze zich als huisarts gedurende 5 jaar in de gemeente vestigen. We stellen ook voor dat de gemeente gratis infrastructuur ter beschikking stelt waar de huisarts gedurende 5 jaar per prestatie kan werken. Als derde incentive op het gemeentelijk niveau vragen we dat huisartsen gedurende 5 jaar vrijgesteld worden van gemeentelijke belastingen.

Daarnaast stellen we voor dat de regio’s 100% van de secretariaatskosten financieren voor huisartsen die zich in een gemeente met een huisartsenkort vestigen. BVAS vraagt ook dat de regionale planningscommissies extra quota van RIZIV-nummers toewijzen aan huisartsen die zich gedurende 5 jaar in een gemeente met een tekort vestigen. De zesde incentive die we naar voren schuiven is de uitbreiding van de ‘extra reiskostenvergoeding’, die bestaat voor huisartsen in plattelandsgebieden, naar alle gemeenten in het land.

In ons plan draait alles om incentives. BVAS zal nooit een vestigingswet steunen die huisartsen zou verplichten hun praktijk te openen in regio’s met een tekort aan huisartsen.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

Burn-out is een maatschappelijk probleem dat steeds meer voorkomt in brede lagen van de bevolking en in niet in het minst bij artsen. De moeilijkheidsgraad en de combinatie van onregelmatige werkuren, wachtdiensten en steeds hogere eisen van patiënten maken dat het beroep van arts op zich al een risicofactor is.

Een recente enquête van BVAS wees uit dat maar liefst 48% van de artsen bij zichzelf al symptomen van een burn-out hebben vastgesteld. Op de vraag welke remedies het best zouden helpen, krijgen ‘minder administratieve belasting’, ‘een betere compensatie’, ‘minder overheidsregulering’ en ‘meer respect van patiënten’ een hoge score.

Opvallend: 60% van de respondenten vindt het de taak van een artsensyndicaat om een plan tegen burn-out uit te werken. BVAS neemt die uitdaging aan en zal een plan om burn-out tegen te gaan op tafel leggen. Als arts kan je maar floreren als zo weinig mogelijk van je kostbare tijd verloren gaat aan zinloze attesten. Er is niets meer frustrerend dan consultaties te moeten inkorten omdat het papierwerk te veel tijd opslorpt.

BVAS maakt van de strijd tegen overbodige regels en zinloze administratie een prioriteit. Heel wat van onze voorstellen kunnen bijdragen tot een betere work-life balance. We engageren ons ten slotte om voor u als arts de best mogelijke financiële compensatie te bekomen.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

e Britse National Health Service (NHS) een catastrofe noemen, is een understatement. In 2022 overleden 23.000 patiënten omdat ze niet tijdig werden geholpen. In januari 2023 stonden er 7,2 miljoen Britten op de wachtlijst voor een medische ingreep. De crisis in de NHS heeft een massale uittocht van verpleegkundigen en artsen teweeggebracht. Begin dit jaar werd een record van 9.000 openstaande vacatures voor dokters opgetekend.

Het mag dan ook geen verbazing wekken dat acht op de tien artsen in een enquête van BVAS aangeven dat ze in geen geval willen opschuiven naar een systeem van staatsgeneeskunde zoals de NHS. Misschien vraagt u zich af waarom die vraag relevant is. Heel eenvoudig omdat ook in ons land de kiemen voor een systeem van staatsgeneeskunde gelegd worden.

Vrijwel alle maatregelen van Frank Vandenbroucke komen op hetzelfde neer: het favoriseren van artsen in loondienst ten koste van zelfstandige artsen en van forfaitair betaalde artsen ten koste van artsen die hoofdzakelijk per prestatie worden vergoed. De aanhoudende lastercampagne tegen prestatiegeneeskunde en de arts als vrije ondernemer heeft maar één doel: een draagvlak creëren voor een volledig forfaitaire, door de overheid gerunde geneeskunde. Alleen BVAS biedt weerwerk.

Voor ons is het duidelijk wat de inzet van de medische verkiezingen is: de keuze tussen staatsgeneeskunde en vrije geneeskunde. Stemmen voor BVAS is de beste garantie om de sluipende evolutie naar een ‘Belgische’ NHS een halt toe te roepen.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

In de specialistische geneeskunde draait alles rond de hervorming van het ziekenhuislandschap en de ziekenhuisfinanciering. Kijk er de beleidsdocumenten maar op na, de extramurale specialisten zijn met geen vergrootglas te bespeuren. Het kan niet de bedoeling zijn dat deze belangrijke groep vergeten wordt.

De ziekenhuiskoepels staan zo veel mogelijk op de rem voor de overheveling van ziekenhuisactiviteiten naar de extramurale sector. Dat betekent dat activiteiten die buiten het ziekenhuis uitgevoerd hadden kunnen worden - en dus minder kosten - binnen de ziekenhuismuren blijven. De activiteit van de extramurale specialisten had een derde van de totale activiteit van de specialisten kunnen uitmaken. De werkelijkheid is helaas anders.

Neem het voorbeeld van de oogartsen. Zij hebben aangetoond dat ze cataract veilig buiten het ziekenhuis kunnen opereren, en tegen een lagere prijs. De vraag is dan ook waarom deze ingreep buiten het ziekenhuis alleen terugbetaald kan worden als de patiënt een aanvullende privéverzekering heeft. Voor BVAS valt dat niet te rijmen met het principe van evidence-based medicine. Dermatologen, MKA-artsen, NKO’s en gastro-enterologen zitten overigens in hetzelfde schuitje.

De 9.000 extramurale specialisten in ons land hebben recht op hetzelfde ‘level playing field’ en verdienen dezelfde kansen als hun collega’s in het ziekenhuis. Voor BVAS blijft dit een strijdpunt. We laten de extramurale specialisten niet los.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

Voor BVAS kan er maar sprake zijn van een ‘correcte’ indexering van de artsenhonoraria als de tarieven minstens de inflatie volgen en de indexmassa lineair verdeeld wordt.

Eerder in deze kiescampagne presenteerden we het tarief van 30 euro voor een raadpleging als een realisatie van BVAS. De raadpleging steeg inderdaad van 27,25 euro in januari 2022 naar 30 euro op 1 januari 2023, een stijging met 10%. Ook voor de artsen-specialisten die tegen een lager tarief dan 30 euro werkten, werd de raadpleging naar 30 euro opgetrokken. Een meer dan terechte herwaardering die normaal voorzien was vanaf 2024 maar dankzij ons syndicaat een jaar vroeger tot stand kwam.

Voor BVAS is die 30 euro echter slechts een tussenstap. Artsen krijgen in hun praktijk steeds meer chronisch zieke patiënten over de vloer, met langere consultaties tot gevolg. Niet zelden ziet een arts slechts twee patiënten per uur. Het is ondenkbaar dat artsen zich na zoveel jaren studie tevreden moeten stellen met 60 euro bruto per uur.

BVAS wil een structurele oplossing voor het indexprobleem. We trekken hard aan de kar om tot een zelfde indexeringsmechanisme te komen voor alle artsen, ongeacht of ze in loondienst werken of als zelfstandige. Een mechanisme dat bovendien gebaseerd is op de spilindex. In geen geval zal BVAS aanvaarden dat de indexering gekoppeld zou worden aan de conventiestatus van de arts. Discriminatie van niet-geconventioneerde artsen zullen we niet tolereren.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

U kent ongetwijfeld wel de tekening met de ‘cirkel van zorgactoren’ rond de patiënt. In die cirkel staat de huisarts meestal afgebeeld als één van de vele zorgactoren, op gelijke voet met de andere zorgactoren. BVAS is het niet eens met die voorstelling van zaken. Wij zien de huisarts, met zijn medische expertise, als co-piloot van de patiënt en willen dat zo houden.

De bevolking ‘vergrijst’ en ‘verzilvert’, met als gevolg dat artsen in hun praktijk meer oudere patiënten met comorbiditeit over de vloer krijgen. De zorgvraag wordt complexer en dus ook tijdsintensiever, terwijl de patiënten mondiger geworden zijn en meer ‘empowered’. Hoewel de expertise van andere zorgprofessionals de overwegingen van de huisarts kunnen verrijken, is BVAS van oordeel dat de huisarts de centrale positie in het zorgnetwerk moet blijven bekleden.

In onze visie blijft de huisarts verantwoordelijk om het beslissingsproces uit te stippelen, zowel diagnostisch als therapeutisch. En natuurlijk zullen we daarvoor taken moeten delegeren naar andere zorgactoren, maar steeds - en daar blijven we voor pleiten - als exclusieve mandaathouder van het zorgvoorschrift.

Verder zal BVAS er alles aan doen om het expertisedomein van de huisarts in eigen handen en in eigen beheer te houden, met respect voor de deelexpertise van andere zorgactoren zoals onder meer  de apothekers. Maar laat het duidelijk zijn: voor BVAS behoren vaccinaties tot de deelexpertise van de artsen.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

Het ‘New Deal’ financieringssysteem is een drieledig model waarin huisartsen voor 40 tot 45% per capita betaald worden, voor 40 tot 45% per prestatie en voor 10 tot 15% via premies voor praktijkondersteuning. Huisartsen zullen vrijwillig kunnen instappen in het nieuwe model, dat naast de huidige systemen zal bestaan.

Maar in de eerste ontwerpen waren niet-geconventioneerde huisartsen en solopraktijken uitgesloten. Voor BVAS zijn alle praktijkvormen evenwaardig. Onze onderhandelaars bleven op die nagel kloppen. Met succes want de New Deal staat nu ook open voor solopraktijken en de conventiestatus van de huisarts doet er ook niet meer toe.

We slaagden er ook in om heel wat andere voorwaarden te laten schrappen. Zo is de minimumdrempel van 1.000 vaste patiënten - een rem voor jonge artsen en artsen aan het einde van hun loopbaan - op vraag van BVAS afgevoerd. Ook de vereiste dat huisartsen verpleegkundigen of praktijkassistenten als werknemers moeten aanwerven, is gesneuveld. Ze mogen nu ook een zelfstandigenstatuut hebben.

BVAS wil meer klaarheid krijgen over het financieringsmodel. Het kan niet dat huisartsen die overstappen naar de New Deal inkomensverlies lijden. Er moeten in dit derde model dan ook voldoende prestatiegebonden incentives blijven. De New Deal mag er niet toe leiden dat artsen minder patiënten willen behandelen, want dan gaan we naar een zorginfarct.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

BVAS is mee grondlegger geweest van het nieuwe statuut dat de artsen-specialisten in opleiding (ASO’s) tal van rechten en een betere verloning toekent. Onze inspanningen resulteerden in een collectieve overeenkomst (CO) met de ziekenhuisfederaties over minimale loon- en arbeidsvoorwaarden. Het werk is zeker niet af. ASO’s zijn niet beschermd tegen werkloosheid en de stage geeft geen recht op pensioen. BVAS heeft concrete plannen om daar iets aan te doen.

Uiteraard wil BVAS ook mee zorg dragen voor de huisartsen-in-opleiding (HAIO’s). In de eerste plaats moet nagedacht worden over pistes om ook de opleidingsjaren mee te tellen voor het wettelijk pensioen. Idealiter gebeurt dit niet door verhoging van de opleidingsbijdrage van de praktijkopleider, wel door een ruimer financieren van de wetgevende vzw om het sociaal statuut verder te optimaliseren.

Daarnaast wensen we het belang van de praktijkstage binnen de opleiding tot huisarts te benadrukken, enerzijds door de stage te zien als een essentiële voorwaarde om te slagen, anderzijds door de opleiding niet te laten domineren door academische nevenactiviteiten.

BVAS dringt er sterk op aan dat ASO’s en HAIO’s recht krijgen op een werkloosheidsuitkering indien zij na hun stage niet onmiddellijk een professionele activiteit kunnen uitoefenen.

Uit een recente enquête van BVAS blijkt dat maar liefst 46% van de respondenten die bij zichzelf al symptomen van burn-out hebben vastgesteld, een ‘gebrek aan respect van patiënten’ als één van de oorzaken aanstipten. De Covid-crisis is daar zeker niet vreemd aan. Bij veel huisartsen overheerste het gevoel dat ze door de overheid als manusje van alles werden ingezet.

In een maatschappij waarin iedereen alles onmiddellijk wil, is het duidelijk dat wachten om een afspraak bij de arts te krijgen al op onbegrip kan stuiten. Patiënten gaan er te vaak van uit dat de arts per direct aan hun verzoeken moet voldoen.

Bij BVAS zijn we niet gehecht aan het paternalistische model van geneeskunde uit vroegere tijden. Maar we vinden wel dat de arts nog steeds recht heeft op respect. Wederzijds respect is een voorwaarde voor een goede vertrouwensrelatie. In de visie van BVAS mogen patiënten ook geresponsabiliseerd worden.

Maar overheid en ziekenfondsen gaan ook niet vrijuit.  Ze hebben er een handje van weg om artsen te framen als op geldgewin beluste egoïsten die er niet voor terugdeinzen om hun patiënten op kosten te drijven. Het discours dat ze hanteren is niet onschuldig. Integendeel, het ondermijnt de arts-patiëntrelatie. BVAS hanteert een lik-op-stuk beleid tegen elke vorm van dokterbashing of stigmatisering van artsen.  

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

De gevallen van agressie tegen artsen en andere hulpverleners lijken elkaar op te stapelen. Nog geen jaar geleden reageerden we geschokt op de gijzeling van een vrouwelijke huisarts die een uur lang met een mes bedreigd werd. De gijzeling gebeurde tijdens een huisbezoek op klaarlichte dag. Het deed terugdenken aan de laffe moord op huisarts Patrik Roelandt in 2015, eveneens tijdens een huisbezoek bij een patiënt.

Moord en gijzeling blijven gelukkig uitzonderlijk. Maar de gevallen van agressie die de media halen, zijn slechts het topje van de ijsberg. Het meldpunt ‘Artsen in moeilijkheden’ dat de Orde van Artsen in 2016 oprichtte, verzamelde al meer dan 400 klachten over verbaal, psychisch en fysiek geweld tegen artsen, met 72 meldingen in 2022 als triest dieptepunt. Experten schatten dat 77% van de agressiegevallen niet wordt gemeld. Die onderrapportering bemoeilijkt een correcte analyse van het probleem.    

Voor BVAS is de stijgende agressie tegen artsen een reëel probleem dat resoluut moet worden aangepakt. We dringen aan op een zerotolerancebeleid tegen elke vorm van agressie tegen zorgverleners. Het veiligheidsprobleem van artsen en andere hulpverleners verdient de hoogste prioriteit op de politieke agenda. Van minister Vandenbroucke verwachten we dat hij zich burgerlijke partij stelt in alle dossiers van geweld tegen artsen.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

Bent u van mening dat minister Vandenbroucke het vrije beroep van arts voldoende respecteert? In een recente enquête van BVAS beantwoordt drie kwart (76%) van de artsen die vraag negatief. Dat hoge percentage mag niet verbazen want de minister laat geen gelegenheid onbenut om het vrije initiatief van artsen aan banden te leggen. En hij kan daarbij op de volle steun van de twee grootste ziekenfondsen rekenen.

Het offensief tegen het hoofdzakelijk prestatiegebonden model en de arts als vrije ondernemer is ingezet. Het loopt als een rode draad door zowat alle recente maatregelen gaande van de New Deal voor huisartsen, over het supplementenverbod tot de discriminatie van gedeconventioneerde artsen. 

BVAS blijft de arts zien als gedreven beoefenaar van een vrij beroep met zin voor ethisch ondernemen. Het contrast met de starre ideologie van Vandenbroucke kan niet groter zijn. Wij zijn ervan overtuigd dat het behoud van een vrije geneeskunde de beste garantie biedt op toegankelijke en kwalitatief hoogstaande zorg. En daar varen zowel artsen als patiënten wel bij.

Bouwen aan de geneeskunde van morgen betekent voor BVAS onophoudelijk opkomen voor de belangen van artsen en patiënten. Wij zijn er niet om politici of ziekenfondsen te plezieren. BVAS zal er alles aan doen om het vrije beroep van arts in stand te houden.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

Omdat het woord ‘ereloonsupplement’ een negatieve connotatie heeft, spreken we bij BVAS liever van ‘vrije honoraria’, een term die overigens veel beter de lading dekt. Naar analogie met de verschillende pijlers in de pensioenopbouw zien we deze ‘vrije honoraria’ als een derde pijler in de ziekteverzekering.

Dat mag geen taboe zijn. Ons gezondheidssysteem kent al belangrijke elementen van de vrije markt en die zijn een zinvolle aanvulling bij de publiek gefinancierde sociale zekerheid. Wat zijn dan de eerste en de tweede pijler in ons verhaal? De terugbetaling van basiszorg via de wettelijke ziekteverzekering is de eerste pijler. De aanvullende verzekeringspolissen van de ziekenfondsen zien we als de tweede pijler.

En op die eerste twee pijlers wordt volop bespaard. Budgettaire schaarste leidt tot steeds meer beperkingen bij de terugbetaling van medische zorg door de overheid. En de ziekenfondsen zijn in hetzelfde bedje ziek. Ze brengen hun polissen met steeds meer restricties op de markt. 

Het standpunt van BVAS is klaar en duidelijk. Willen we voorkomen dat onze gezondheidszorg de trein van de vooruitgang mist, dan moeten we de moed hebben om een evenwicht tussen publieke en private gezondheidszorg na te streven.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

Expertise delen, kennis en knowhow van de ene generatie op de andere overdragen, is de succesformule voor het artsensyndicalisme van morgen. De regionale afdelingen van BVAS mogen zich al verheugen in de aansluiting van heel wat jonge artsen. Die verjonging van ons ledenbestand en onze bestuursorganen is een proces dat we nog willen versnellen.

‘BVAS, The Next Generation’ is één van de beloftevolle projecten die op tafel liggen. Het project vloeit voort uit onze verkiezingscampagne en heeft tot doel om meer jonge artsen structureel bij de werking van BVAS te betrekken. Bedoeling is de jonge generatie opkomend syndicaal talent klaar te stomen om op termijn verantwoordelijkheid binnen ons syndicaat op te nemen.

‘The Next Generation’ berust op een systeem van individuele coaching waarbij gevestigde syndicalisten ‘meter’ of ‘peter’ worden van een of twee jongeren, die ze gedurende twee jaar in een traject begeleiden om hen zo de smaak van het medisch syndicalisme mee te geven. Het traject dat de jonge artsen volgen, kan bestaan uit infosessies over mandaten en nomenclatuur, deelname aan enkele officiële RIZIV-vergaderingen en mediatraining.

Neem uw toekomst in handen en contacteer ons via info@absym-bvas.be met vermelding ‘The Next Generation’. Doe het vandaag nog!

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit