Onze geschiedenis
Tussen mei 1962 en augustus 1963 werden vijf zogenaamde Syndicale Kamers (regionale afdelingen) opgericht. In chronologische volgorde: de Kamer van Luik en Luxemburg, de Kamer van Henegouwen, Namen en Waals-Brabant, de Kamer van Brussel, de Kamer van Antwerpen, Limburg en Vlaams-Brabant en de Kamer van Oost- en West-Vlaanderen.
Onder impuls van de grote artsenleider dr. André Wynen, stichter van de Kamer in Luik en Luxemburg en eerste voorzitter van BVAS, legden in 1964 zowat alle artsen het werk neer. De grote artsenstaking brak uit als protest tegen de wet van toenmalig minister van Sociale Voorzorg Edmond Leburton, die de vrije geneeskunde aan banden wilde leggen. Leburton moest bakzeil halen. Dr. Wynen zou twintig jaar voorzitter blijven van de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten, die uitgroeide tot de grootste artsenvereniging van België.
Dankzij de succesvolle artsenstaking kon BVAS het model van staatsgeneeskunde dat Leburton wilde invoeren afwenden. In de plaats kwam er een overlegmodel waarin artsen en ziekenfondsen jaarlijks of tweejaarlijks conventies afsluiten. Elke arts kan sindsdien voor zichzelf de keuze maken om de conventie - het akkoord artsen-ziekenfondsen - te aanvaarden of te weigeren. De vrije geneeskunde werd door BVAS gevrijwaard.
Naar aanleiding van de tweede staatshervorming, en de overheveling van persoonsgebonden aangelegenheden zoals gezondheidszorg naar de gemeenschappen, ontstond in 1981 het Vlaams Artsensyndicaat (VAS) dat beide Vlaamse afdelingen groepeert.
In diezelfde periode werd BVAS de naam van de federale koepel boven alle regionale afdelingen. BVAS functioneert op basis van pariteit tussen huisartsen en specialisten en tussen Franstaligen en Vlamingen.
Recent fusioneerden de beide Waalse afdelingen tot één afdeling: ABSyM Wallonie. De fusie werd in 2021 afgerond. Na de hervorming van de statuten in 2022 is er niet langer sprake van Kamers maar van regionale Afdelingen.
Naast de legendarische dr. André Wynen, in de Tweede Wereldoorlog ook verzetsstrijder, stonden er in de loop van de geschiedenis nog andere grote namen aan het hoofd van BVAS: Joseph Farber, Louis Beckers, Jacques de Toeuf, Marc Moens, Roland Lemye en Philippe Devos om er maar enkele te noemen. Luc Herry is de huidige voorzitter.
Dankzij de succesvolle artsenstaking kon BVAS het model van staatsgeneeskunde dat Leburton wilde invoeren afwenden. In de plaats kwam er een overlegmodel waarin artsen en ziekenfondsen jaarlijks of tweejaarlijks conventies afsluiten. Elke arts kan sindsdien voor zichzelf de keuze maken om de conventie - het akkoord artsen-ziekenfondsen - te aanvaarden of te weigeren. De vrije geneeskunde werd door BVAS gevrijwaard.
Naar aanleiding van de tweede staatshervorming, en de overheveling van persoonsgebonden aangelegenheden zoals gezondheidszorg naar de gemeenschappen, ontstond in 1981 het Vlaams Artsensyndicaat (VAS) dat beide Vlaamse afdelingen groepeert.
In diezelfde periode werd BVAS de naam van de federale koepel boven alle regionale afdelingen. BVAS functioneert op basis van pariteit tussen huisartsen en specialisten en tussen Franstaligen en Vlamingen.
Recent fusioneerden de beide Waalse afdelingen tot één afdeling: ABSyM Wallonie. De fusie werd in 2021 afgerond.
Naast de legendarische dr. André Wynen, in de Tweede Wereldoorlog ook verzetsstrijder, stonden er in de loop van de geschiedenis nog andere grote namen aan het hoofd van BVAS: Joseph Farber, Louis Beckers, Jacques de Toeuf, Marc Moens, Roland Lemye en Philippe Devos om er maar enkele te noemen. Luc Herry is de huidige voorzitter.