Pandemische noodsituatie wel voorbij voor patiënten maar niet voor apothekers
Vanaf januari volgend jaar komt het RIZIV niet meer tussen in de kosten van zelftesten voor Covid die patiënten met recht op verhoogde tussenkomst kopen bij de apotheker. Het RIZIV bespaart zo 2,6 miljoen euro op jaarbasis. Dat staat in een ontwerp-KB dat het Verzekeringscomité maandag goedkeurde en dat als één van de motivaties vermeldt dat de pandemische noodsituatie voorbij is. De sterke daling van de prijs van zelftesten is een bijkomende motivatie.
BVAS, dat in het Verzekeringscomité tegen het voorstel stemde, vindt het vreemd dat diezelfde pandemische noodsituatie tegelijk als motivatie wordt ingeroepen om apothekers griepvaccinaties te laten toedienen. Let wel, als het over de apothekers gaat, wordt niet naar het einde van die noodsituatie verwezen, maar naar het voortbestaan ervan.
Hoe valt anders de aanhef te begrijpen van het KB van 9 oktober 2023 “tot wijziging van het KB van 6 december 2022 tot vaststelling van de honoraria voor de bereiding, levering en toediening van covid-vaccins”, dat op 11 oktober jl. in het Staatsblad verscheen en ook de honoraria vermeldt die apothekers mogen aanrekenen voor griepvaccinatie? Daarin staat bovenaan: “Gelet op de wet van 13 juni 2021 houdende maatregelen ter beheersing van de COVID-19-pandemie en andere dringende maatregelen in het domein van de gezondheidzorg, artikel 42, eerste lid.”
Een vreemde logica, vindt BVAS. Voor de apothekerstoog, dus aan de kant van de patiënt, is de pandemie voorbij en gaat een tegemoetkoming ter waarde van 2,6 miljoen euro verloren. Maar achter de toog, aan de kant van de apotheker, is de pandemie pas goed bezig en komt er vanaf 1 oktober 2023 een forse tegemoetkoming bij die begroot wordt op minstens 5 miljoen euro.
Conclusie: de overheid kan niet de pandemische noodsituatie voorbij verklaren voor één van de partijen en niet voor de andere. Als de noodsituatie afgelopen is, dan voor iedereen.
Dr. Johan Blanckaert, voorzitter BVAS
Over BVAS
Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.
De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.
Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.