Jonge generatie artsen wil nultolerantie voor agressie

7 juni 2019

Een grote meerderheid van Belgische artsen stelt dat patiënten de afgelopen vijf jaar agressiever geworden zijn. Dat blijkt uit een enquête die verscheen in De Specialist en Medi-Sfeer. Het fenomeen wordt steeds meer gebanaliseerd. Maar de jongere generatie wil opnieuw respect. 

Image

Een grote meerderheid van Belgische artsen stelt dat patiënten de afgelopen vijf jaar agressiever geworden zijn. Dat blijkt uit een enquête die verscheen in De Specialist en Medi-Sfeer. Het fenomeen wordt steeds meer gebanaliseerd. Maar de jongere generatie wil opnieuw respect. 

 

Brussel, 7 juni 2019.

 

Voor zeven op de tien Belgische huisartsen en specialisten zijn de patiënten agressiever geworden de afgelopen vijf jaar. Dat melden de vakbladen van de RMN-persgroep op basis van een digitale enquête waaraan 1.496 artsen deelnamen. Iets meer artsen-specialisten dan huisartsen rapporteren een toegenomen agressie vanwege patiënten. Franstalige artsen voelen zich vaker bedreigd. Bij startende artsen liggen de cijfers doorgaans ook iets hoger, onder meer omdat ze vaker op spoeddiensten werken.

 

Het probleem is dat het fenomeen agressie vanwege patiënten te vaak wordt gebanaliseerd. Pas als verbale agressie uitmondt in fysiek geweld, acht men het nodig om de patiënt terug te fluiten. De jongere generatie artsen ziet dat gelukkig anders. Ze hebben de neiging om niet over zich heen te laten lopen en eisen opnieuw respect. Er is de roep om een terugkeer naar nultolerantie tegenover misplaatste woorden en handelingen.

 

Respect voor artsen zit diep verweven in het DNA van BVAS.  Een veilige werkomgeving is immers een basisvoorwaarde voor goede geneeskunde. Respect voor de arts begint met respect voor zijn veiligheid en fysieke integriteit. BVAS vraagt dat de overheid dringend campagnes bij het grote publiek opzet die oproepen tot meer respect voor zorgverstrekkers.

 

Dr. Philippe DEVOS,

Voorzitter 

Over BVAS

Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.

De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.

Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.