CM blijft wantrouwen creëren tegen artsen
Met zijn uitspraak dat NKO-artsen te veel trommelvliesbuisjes plaatsen, zet CM-voorzitter Luc Van Gorp patiënten aan om hun arts te wantrouwen. Voor BVAS kan deze aanval niet door de beugel. Het is opmerkelijk dat Luc Van Gorp zijn aanvallen op de medische zorg intensifieert sinds de mutualiteiten belangrijke besparingen opgelegd kregen op hun werkingskosten. De handelswijze van de CM-voorzitter is ronduit schadelijk voor de volksgezondheid.
Op de VRT-radio verklaarde Luc Van Gorp dat NKO-artsen te vaak trommelvliesbuisjes inplanten. Volgens de voorzitter van de CM gaat het om “nutteloze en overbodige” ingrepen die bovendien grote risico’s in houden. BVAS begrijpt ten volle de geërgerde reactie van de beroepsvereniging van NKO-artsen die stelt dat Van Gorp wetenschappelijk geen been heeft om op te staan en dat de risico’s van de ingreep “grandioos overtrokken” zijn.
Blijkbaar vindt de CM het haar taak om artsen, die in eer en geweten hun patiënten behandelen, verdacht te maken. Het systematisch ondergraven van het vertrouwen dat patiënten hebben in hun arts is schadelijk voor de volksgezondheid. Luc Van Gorp, die van opleiding filosoof, theoloog en verpleegkundige is, weet het blijkbaar altijd beter dan de artsen. Nochtans telt zijn organisatie geen NKO-artsen in haar rangen.
Het is weinig geweten dat de ziekenfondsen er zelf financieel voordeel bij kunnen halen als toegekende budgetten voor medische verstrekkingen niet volledig uitgegeven worden. Ze ontvangen dan een bonus. Dat en de besparingen op de hoge werkingskosten van de ziekenfondsen die de regering hen heeft opgelegd zijn mogelijk de verklaring voor de hardnekkige en repetitieve aanvallen van Luc Van Gorp op het artsenkorps.
Dr. Philippe Devos
Voorzitter BVAS
Over BVAS
Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.
De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.
Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.