BVAS-persbericht: Pensioenhervorming en 42 jaar loopbaan: BVAS stelt oplossingen voor
De door de regering geplande KB-wijziging van de pensioenen, waarbij iedereen die ouder is dan 65 jaar onbeperkt mag bijverdienen na een loopbaan van 42 jaar, lokt wrevel uit bij nogal wat zelfstandige beroepen. Voor artsen is dit een onmogelijke vereiste. De Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS) stelt de bevoegde ministers, Alexander De Croo en Sabine Laruelle, twee concrete oplossingen voor.
De wijziging van het KB over de pensioenen die nu op de regeringstafel ligt, is niet alleen discriminerend naar artsen toe, het staat haaks op het huidige politieke beleid om de beroepsbevolking langer aan het werk te houden. Artsen die na hun 65ste blijven werken, kunnen de vergrijzingsgolf mee helpen opvangen en een eventueel (huis)artsentekort compenseren.
Voor de artsengroep stelt de BVAS concreet twee oplossingen voor. Ofwel wordt er rekening gehouden met de jaren waarin de artsen onder het sociaal sui generis statuut vallen van arts-in-opleiding. Dat kan eenvoudig door de toevoeging van het artikel 107, par. 2 B van het KB van 22 december 1967 over het pensioen van de zelfstandigen. Ofwel wordt er rekening gehouden met de “afgekochte” opleidingsjaren en tellen die mee als effectieve jaren loopbaan.
De BVAS is er zich van bewust dat de problematiek van 42 loopbaanjaren niet alleen de artsen treft, maar ook andere vrije beroepen zoals tandartsen, advocaten, notarissen,… De aangereikte oplossingen voor de artsengroep kunnen misschien de andere beroepsgroepen inspireren om samen rond de tafel te zitten en deze discriminatie de wereld uit te helpen.
Dr. Marc Moens, Voorzitter BVAS
Voor meer informatie over dit persbericht:
David Desmet, communicatieverantwoordelijke BVAS, attaché van de voorzitter
david.desmet@absym-bvas.be, 0491/233.000
Over BVAS
Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.
De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.
Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.