BVAS-persbericht: Huisartsentekort in Wallonië

De BVAS heeft recent kennis gekregen van het definitieve kadaster van Waalse huisartsen[1].

Ondanks de onvolkomenheden die het rapport zelf aangeeft is het duidelijk dat er in sommige gebieden en vooral op sommige momenten een tekort is aan huisartsen. De zeer ongunstige leeftijdspiramide van de Waalse huisartsen – de gemiddelde leeftijd is 52,8 jaar,  56,8 jaar bij de mannelijke en 46,3 jaar bij de vrouwelijke artsen – is het gevolg van de decennia lange miskenning door de Franstalige faculteiten geneeskunde van het huisartsenberoep als een belangrijk medisch specialisme. Als men niet geselecteerd werd voor een van de erkende specialismen, wordt men “maar” huisarts.

Via de Union Européenne des Médecins Omnipraticiens (UEMO) pleit de BVAS als jarenlang voor de erkenning van de huisartsgeneeskunde als een volwaardig medisch specialisme. Tot op heden is dan nog maar in enkele EU lidstaten gelukt.

Het is de hoogste tijd dat de Franstalige universiteiten de opleiding tot huisarts au sérieux nemen. De negatieve selectie voor huisartsgeneeskunde moet stoppen. De BVAS heeft de huisartsgeneeskunde de voorbije jaren sterk opgewaardeerd qua inkomen, plus 70 % op 12 jaar. Nu is het aan de (Franstalige ) universiteiten om de opleiding tot huisarts op te waarderen.

Van de afgestudeerde Vlaamse artsen in het voorbije academiejaar koos er 41% voor de huisartsgeneeskunde. Van de Franstalige afgestudeerden koos slechts 27% voor de huisartsgeneeskunde. Dat keuzeverschil is de voornaamste oorzaak van het vastgestelde huisartsentekort. De Franstalige faculteiten geneeskunde moeten meer respect tonen voor de huisartsendiscipline en de waarde en de belangrijkheid ervan onder de studenten geneeskunde meer beklemtonen. De BVAS kan samen met de faculteiten geneeskunde meer bekendheid geven aan de mogelijkheden van onder meer de Impulseo vestigingspremie om tevens een adequate vestigingskeuze aantrekkelijker te maken.

Het is hoog tijd dat de Franstalige faculteiten het geweer van schouder veranderen. Alsmaar meer specialisten opleiden om hun eigen universitaire diensten van de nodige mankracht te voorzien, is niet de juiste invulling van de stijgende zorgbehoeften van de ouder wordende burger die meer en meer zorgen nodig heeft, bij voorkeur bij hem thuis. Om deze zorg te kunnen opvangen moeten meer specialisten in de huisartsgeneeskunde worden gevormd aan de Franstalige faculteiten geneeskunde.

Dr. Jacques de TOEUF                                                                                           Dr. Marc MOENS

Ondervoorzitter                                                                                                        Voorzitter