BVAS naar Raad van State tegen KB dat huisartsen verplicht om medische permanentie via wachtpost te organiseren

In uitvoering van de wet op de kwaliteitsvolle praktijkvoering in de gezondheidszorg (de ‘kwaliteitswet’) bepaalt dit KB, dat op 25 september jl. in het Staatsblad verscheen, dat huisartsen vanaf medio 2021 hun permanentie uitsluitend nog kunnen organiseren in erkende samenwerkingsverbanden van minimum drie huisartsenwachtposten voor minstens 300.000 inwoners. Huisartsen worden verplicht om een bijkomende vzw op te richten voor het samenwerkingsverband, naast de reeds bestaande vzw’s voor de wachtposten.

BVAS heeft van meet af aan, toen het KB nog als een ontwerpbesluit circuleerde, bezwaar aangetekend bij toenmalig minister Maggie De Block. Voor BVAS is het essentieel dat huisartsen zelf kunnen blijven kiezen hoe in hun zone de zorgpermanentie wordt georganiseerd: in een wachtpost of in een door de huisartsenkring georganiseerde wachtdienst. Als grootste artsensyndicaat zijn we gekant tegen een van bovenaf opgelegd model voor de organisatie van de permanentie.

Een gevolg van het KB is dat huisartsen hun permanentie moeten waarnemen in een gebied dat veel groter is dan de huidige huisartsenzones. Tijdens het weekend en op feestdagen zal voor het hele gebied slechts één wachtpost toegankelijk zijn, wat maakt dat huisartsen en patiënten zich veel verder moeten verplaatsen. De grotere afstand kan resulteren in onaanvaardbare wachttijden en het risico bestaat dat huisartsen dringende oproepen niet binnen een redelijke termijn kunnen beantwoorden.

In het verzoekschrift voeren BVAS en dr. Marcel Declercq, huisarts in Oudenaarde, aan dat de federale overheid haar bevoegdheid overschrijdt. De organisatie van de eerstelijnszorg en de ondersteuning van gezondheidsberoepen behoren immers tot de gemeenschapsbevoegdheden. Het KB legt bovendien zones vast waarbinnen de medische permanentie georganiseerd moet worden en het omschrijft de voorwaarden voor de erkenning van samenwerkingsverbanden. Ook hier gaat de federale overheid haar boekje te buiten.

Nog een bijkomend argument: op het moment dat het KB werd ondertekend was de federale regering ontslagnemend en kon ze enkel lopende zaken afhandelen terwijl dit KB met de beste wil van de wereld niet onder de noemer ‘lopende zaken’ te catalogiseren valt.  

Met de steun van BVAS dienden ook de huisartsenkring ‘Association des Généralistes de la Région des Fagnes’ en de ‘Huisartsenwachtpost Noordrand’, met maatschappelijke zetel in Brasschaat, elk apart een soortgelijk annulatieverzoek in bij de Raad van State. Ze voeren als bijkomend argument aan dat de vrijheid van vereniging ingeperkt wordt omdat het KB zowel de huisartsenkring als de huisartsenwachtpost verplicht zich te verenigen met andere wachtposten. Dat is in strijd met het Handvest van de Grondrechten van de Europese Unie. 

Dr. Philippe Devos,

Voorzitter BVAS