Voorschrijven Ozempic vanaf vandaag beperkt

14 november 2023

Artsen moeten het populaire medicijn Ozempic@ vanaf vandaag, 14 november 2023, voorbehouden voor patiënten met diabetes type 2 en patiënten met ernstige obesitas. Het Koninklijk Besluit (*) van minister Frank Vandenbroucke dat deze beperking invoert, verscheen vandaag in het Staatsblad. BVAS vindt dat deze inmenging in de therapeutische vrijheid te ver gaat.

Image
Arts afwijzend gebaar

Ozempic@ en andere GLP-1-analogen zijn in België vergund zijn voor de behandeling van type 2 diabetes. Omdat ze ook tot gewichtsverlies leiden, explodeerde de wereldwijde vraag, met tekorten als gevolg. Volgens Vandenbroucke zal de beperktere beschikbaarheid aanhouden tot volgende zomer.  

Het voorschrijven van Ozempic@, Rybelsus@, Victoza@, Trulicity@ en Bydureon@ is vanaf vandaag beperkt tot patiënten met diabetes type 2 en patiënten met een BMI hoger of gelijk aan 35 kg/m² of hoger of gelijk aan 30 kg/m² in combinatie met ten minste één gewichtsgerelateerde comorbiditeit. Het KB van minister Vandenbroucke (*) is op de dag van publicatie meteen in werking getreden. Zolang de tekorten aanhouden, moeten artsen voorrang geven aan de twee betrokken groepen.

"Op een moment van schaarste is het mijn verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat de mensen die het geneesmiddel het meeste nodig hebben ook écht toegang krijgen", zegt Vandenbroucke in Medi-Sfeer. "Dit is een belangrijk geneesmiddel voor patiënten die lijden aan diabetes type 2. Als ze dit geneesmiddel niet kunnen gebruiken, kan dit leiden tot een ontregeling van hun bloedsuikerspiegel."

Therapeutische vrijheid

BVAS vindt dat deze inmenging in de therapeutische vrijheid van de arts een brug te ver is. Het is niet aan de minister om te bepalen wat artsen mogen voorschrijven, schreven we in een persbericht op 24 oktober jl. Wat wel kan, is een verbod uitvaardigen op de parallelle export van het geneesmiddel naar andere landen.

(*) Klik hier voor het KB van 9 november 2023 (BS 14.11.2023)

 

Over BVAS

Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.

De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.

Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.