Vestigingspremie voor huisartsen afschaffen is slecht signaal
De premie van 20.000 euro voor huisartsen die zich vestigen in of verhuizen naar een huisartsenarme zone zou vanaf 1 juli 2020 worden afgeschaft. De Vlaamse regering maakt zo een einde aan een maatregel die de keuze voor huisartsgeneeskunde aantrekkelijker maakte. De vestigingspremie en de andere Impulseo-maatregelen waren een duw in de rug voor het streven naar een aandeel van 40% huisartsen onder de afstuderende artsen.
De vraag naar een vestigingspremie ging in stijgende lijn. In 2018 kregen 223 artsen zo’n premie, in 2017 ging het om 205 premies, in 2016 om 159. Over de periode 2010-2015 werden 555 aanvragen goedgekeurd. De afschaffing van de maatregel valt ook niet te rijmen met de stijging van het aantal huisartsenarme gemeenten tot 227 in 2019-2020.
Het schrappen van de vestigingspremie is een schande. Voor de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS) en zijn Vlaamse afdeling, het Vlaams Artsensyndicaat (VAS) is deze maatregel te vergelijken is met de besparingen op de zelfmoordlijn die minister Wouter Beke eerst aankondigde en nadien moest intrekken. We hopen dat het met deze onwelvoeglijke en onaanvaardbare besparing op de huisartsgeneeskunde dezelfde weg zal opgaan.
Desinvesteren in een essentiële sector als de huisartsgeneeskunde is kortzichtig en onrechtvaardig voor de vele startende huisartsen die in hun financieel plan rekenden op de vestigingspremie. De overgangsregeling tot 30 juni 2020 die de Vlaamse regering aankondigt, is een maat voor niets. BVAS eist de onmiddellijke intrekking van deze contraproductieve besparingsmaatregel.
Dr. Marc Moens, erevoorzitter BVAS en voorzitter Vlaams Artsensyndicaat
Desinvesteren in een essentiële sector als de huisartsgeneeskunde is kortzichtig en onrechtvaardig voor de vele startende huisartsen die in hun financieel plan rekenden op de vestigingspremie.
Over BVAS
Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.
De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.
Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.