Persbericht BVAS-VBS: Grondwettelijk Hof vernietigt Vlaamse decreet meldingsplicht risicovolle medische praktijken
19 december 2013
Vandaag heeft het Grondwettelijk Hof in arrest nr. 170/2013 het Vlaamse decreet meldingsplicht risicovolle medische praktijken van 22 juni 2013 vernietigd. Het Hof is van oordeel dat de Vlaamse Gemeenschap haar bevoegdheden hiermee te buiten ging, één van de argumenten die het Verbond der Belgische Beroepsverenigingen van Geneesheren-Specialisten (VBS) en de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS) in hun verzoekschrift tot nietigverklaring hadden aangehaald.
Zowel het VBS als de BVAS zijn tevreden met dit arrest. Met dit decreet en de meldingsplicht wilde de Vlaamse overheid vermijden dat artsen in hun achterkeuken en in belabberde hygiënische omstandigheden invasieve ingrepen onder sedatie zouden uitvoeren. Beide beroepsverenigingen scharen zich achter een dergelijke doelstelling, maar al vlug bleek dat de teksten van het decreet, zowel naar vorm als naar juridische inhoud, nooit dergelijke praktijken zouden kunnen tegenhouden. Verder waren zowel de BVAS als het VBS van mening dat met dit decreet de Vlaamse Gemeenschap haar boekje te buiten ging, omdat alles wat met de uitoefening van de geneeskunde te maken heeft, nu eenmaal federale materie is. Ook in haar advies had de Raad van State deze opmerking laten noteren.
Na de goedkeuring van dit decreet, waarbij geen rekening werd gehouden met de juridische argumentatie van de VBS- en BVAS-juristen, zat er niks anders op dan bij het Grondwettelijk Hof een verzoekschrift tot nietigverklaring in te dienen. Het eerste middel, namelijk de overschrijding van de bevoegdheden, was al een voldoende reden voor het Grondwettelijk Hof om dit decreet te vernietigen.
Dr. Marc Moens Dr. Jean-Luc Demeere
Ondervoorzitter BVAS Voorzitter VBS
Voor meer informatie over dit persbericht:
David Desmet, communicatieverantwoordelijke BVAS, attaché van de voorzitter
david.desmet@absym-bvas.be, 0491/233.000
Over BVAS
Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.
De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.
Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.