Overlijden van Dr. Louis Beckers, een belangrijke man in de Belgische medische wereld

Dr. Louis Beckers

05.01.1932 – 30.03.2016

Louis Beckers promoveerde tot arts in 1956. Hij werd erkend als specialist in de orthopedische chirurgie d.d. 23.06.1962.

Dr. Beckers was staflid orthopedist in het Imeldaziekenhuis te Bonheiden van 01.04.1964 tot 31.01.1997 en bouwde er een uitgebreide dienst orthopedie uit. Hij was één van de figuurlijke grondleggers en bouwheren van het Imeldaziekenhuis dat op korte tijd uit het niets ontstond en zich snel ontpopte tot een performant tweedelijnsziekenhuis.

Nadien was Dr. Beckers er toegelaten geneesheer van 01.02.1997 tot 31.01.2000 voor wervelzuilchirurgie. Hij was er stagemeester orthopedie van 30.04.1992 tot 31.01.1997.

Hij was ook voorzitter van de medische raad van het Imeldaziekenhuis te Bonheiden van 1967 tot 1973. Die medische raad was toen nog niet wettelijk omschreven, dat zou Louis Beckers pas ruim een decennium later realiseren. Hij legde zijn functie van voorzitter van de medische raad neer omdat in hij 1973 voorzitter werd van de Syndicale Kamer van Antwerpen, Limburg en Vlaams Brabant, één van de vijf afdelingen van de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten. Hij bleef er voorzitter tot 1993.

Ondertussen bleef Dr. Beckers zeer actief lid van de medische raad van het Imeldaziekenhuis, tot in 1999. Hij was in 1987 initiatiefnemer en medeoprichter van de vzw Vereniging Specialisten van het Imeldaziekenhuis (VGSIZ) die zorgt voor de centrale inning van de artsenhonoraria. 

Als lid van de Belgische Vereniging van Orthopedie en Traumatologie (BVOT) publiceerde hij vijf artikels in Acta Orthopaedica Belgica in de jaren negentig.

Op 09.04.1981 was Dr. Beckers medeoprichter van het Vlaams Artsensyndicaat (VAS) dat bij de stichting bestond uit de Syndicale Kamer van Antwerpen, Limburg en Vlaams Brabant; de Syndicale Kamer der Geneesheren van Oost- en West Vlaanderen; de Syndicale Kamer der Geneesheren der Beide Vlaanderen; de Beroepsvereniging van Geneesheren werkzaam aan de K.U. Leuven; de Beroepsvereniging van de Artsen van het Academisch ziekenhuis te Gent;  en de Vlaamse Vereniging van geneesheer-assistenten te Leuven.  

Terzelfdertijd werd de nationale vereniging van vijf syndicale artsenkamers in een nieuw kleedje gestoken en herdoopt tot Belgische Vereniging van Artsensyndicaten – Association Belge des Syndicats Médicaux (BVAS –ABSyM).

Dr. Beckers was jarenlang secretaris-generaal van de BVAS en rechterhand van Dr. André Wynen. Hun namen werden/worden dikwijls in één adem uitgesproken: het syndicaat Beckers/Wynen of Wynen/Beckers al naargelang de taalrol waartoe de spreker behoort.

Dr. Louis Beckers werd BVAS-voorzitter in 1992 en hij bleef dat tot 1995. Hij stelde een wijziging van de statuten van de vzw BVAS voor: het voorzitterschap moet elke drie jaar van taalrol verwisselen. Die wijziging werd aanvaard en sindsdien consequent toegepast.

Hij zetelde in het RIZIV in de medicomut sinds de oprichting ervan in 1964, tot half de jaren 1990. Hij was er mee de grondlegger van het akkoordensysteem artsen – ziekenfondsen dat vandaag nog steeds bestaat. In december 1993 stond Dr. Beckers mee aan de wieg van de RIZIV accreditering voor artsen.

Van 1992 tot 2000 was hij tevens lid van de Nationale raad voor ziekenhuisvoorzieningen.

Louis Beckers was een rechtlijnig man en een man van zijn woord. Een vastberaden onderhandelaar, zo mocht ook de toenmalige minister van Sociale Zaken Jean-Luc Dehaene ondervinden toen Dr. Beckers als secretaris-generaal van de BVAS het statuut van de ziekenhuisarts onderhandelde, het KB 407 van 18.04.1986, basis van de huidige ziekenhuiswet. De ziekenhuisbeheerders waren destijds niet zo gelukkig met het overlegmodel dat Dr. Beckers afdwong met doorslaggevend medezeggenschap voor de medische raad en het onmogelijk maken van willekeur door de ziekenhuisbeheerder door het verzwaard advies van de medische raad.  

In de wekelijkse “Berichten van het Vlaams Artsensyndicaat” schreef Dr. Louis Beckers jarenlang sterk gedocumenteerde artikels die men vandaag “blogs” zou noemen. Veel van die ruim dertig jaar oude artikels hebben hun actualiteitswaarde behouden: de numerus clausus, de administratieve overbelasting, het zuiver ereloon, …. Allemaal zaken die vandaag nog op de agenda staan.   

Zijn pen werd scherper toen het begin de jaren tachtig over de dubieuze financiële praktijken van de ziekenfondsen ging, wat uitmondde in het “ziekenfondsproces” tussen de BVAS met de dokters Beckers en Wynen en ex- minister van Sociale Zaken Edmond Leburton en een aantal ziekenfondsbonzen. Leburton werd op 05.10.1990 veroordeeld wegens fraude maar kreeg strafopschorting. Anderen konden genieten van de verjaring.

Dr. Beckers heeft altijd verdedigd dat “remgeld” dient om overconsumptie tegen te gaan. Hij was zich goed bewust dat het de mogelijkheid tot consultatie of andere zorgverlening niet in het gedrang mag brengen. Voor dokter Beckers diende het remgeld, afhankelijk van de financiële mogelijkheden van de patiënt, zo nodig verminderd of afgeschaft te worden. Velen zijn het vergeten, maar de idee van de fiscale en sociale franchise voor de minder begoeden is afkomstig van Dr. Louis Beckers en is er slechts gekomen dankzij de BVAS.

Dr. Louis Beckers was een belangrijke man in de Belgische medische wereld, in de ontstaansgeschiedenis van het Imeldaziekenhuis te Bonheiden, in de creatie van de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten en van het Vlaams Artsensyndicaat. Slechts weinige collega’s beseffen hoeveel we aan onze voorgangers zoals Dr. Louis Beckers te danken hebben.

Dr. Louis Beckers overleed in het Imeldaziekenhuis te Bonheiden op 30 maart 2016 op de leeftijd van 84 jaar. We zullen hem met eerbied en bewondering blijven gedenken.

Dr. Marc Moens,

Voorzitter Vlaams Artsensyndicaat (VAS),

Ondervoorzitter Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS)