Ongefundeerde kritiek van de RIZIV budgetcontrolecommissie
29 september 2011
Ongefundeerde kritiek van de RIZIV budgetcontrolecommissie
De budgetcontrolecommissie (BCC) bij het RIZIV is een orgaan dat zo’n twintig jaar geleden werd opgericht om de evolutie van de uitgaven te bewaken en om maatregelen voor te stellen wanneer de uitgaven van een bepaalde sector het budget dreigen te overschrijden.
Het is duidelijk dat haar voorzitter, de Heer Pol Verhaevert, zijn bevoegdheid te buiten gaat wanneer hij voorstelt de groeinorm te verminderen. Dat is een politieke beslissing die niet toekomt aan het RIZIV en zeker niet aan een van zijn commissies.
De BCC – voorzitter gaat ook zijn bevoegdheid te buiten wanneer hij stelt dat sommige medische verstrekkingen te hoog geëvalueerd worden. Die evaluatie behoort niet tot zijn opdrachten. Hij heeft slechts een zeer onnauwkeurig en benaderend idee hebben van de echte waarde van een medische verstrekking.
De medische verstrekkingen zijn absoluut niet overgewaardeerd in ons land. Zij worden niet begroot in functie van hun waarde en van hun kostprijs, maar alleen in functie van de mogelijkheid om die verstrekkingen te kunnen financieren. De Nationale Commissie Artsen – Ziekenfondsen maakt het inderdaad mogelijk sociale tarieven vast te stellen, maar ze voorziet ook de mogelijkheid dat artsen het akkoord kunnen weigeren. Die mogelijkheid is nu net voorzien omdat de vastgestelde honoraria beneden de waarde van de uitgevoerde verstrekkingen liggen.
Wij kunnen deze jaarlijkse demarche, net voor het vaststellen van de begroting, geenszins waarderen. Of waant de Heer Verhaevert zich nog altijd kabinetsmedewerker van een van onze bevoegde ministers ?
Dr. Roland Lemye, Dr. Marc Moens,
Ondervoorzitter Voorzitter.
Klik hier om het volledige rapport van de budgetcontrolecommissie te raadplegen.
Over BVAS
Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.
De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.
Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.