Goed bedoeld, maar naast de kwestie
4 november 2022
Dokter Geysenbergh, huisarts en lid van het bestuur van het Vlaams Artsensyndicaat, zegt dat Wachtposten Vlaanderen een "prematuur" standpunt verdedigt. "Niet alleen in Wallonië, ook in Vlaanderen is er geen draagvlak voor een schaalvergroting van de wachtdienst. Het punt is dat met de verplichting om functionele samenwerkingsverbanden op te zetten, het Riziv de huisartsen en de wachtposten voor een voldongen feit plaatst." Dat ze dan nog liever het voorstel hebben van Wachtposten Vlaanderen, wil niet zeggen dat er veel animo is voor die provinciale samenwerkingsverbanden. "Wanneer de overheid ons oplegt hoe wij ons werk moeten organiseren, tast dat het vrij beroep aan."
Eerst triage
Geysenbergh vindt trouwens dat de overheid zelf in het ongewisse laat wat ze van een wachtdienst van huisartsen juist verwacht. "Kiest ze voor een vlot toegankelijk aanbod van niet-planbare zorg dichtbij huis, dan moet ze daar de nodige middelen voor vrijmaken en het erbij nemen dat mensen dat ook gebruiken voor dingen die niet altijd nodig zijn. Wil ze niet te veel middelen tegen de organisatie van de wachtdienst aan gooien en het oneigenlijk gebruik ontmoedigen, dan moet ze wel investeren in een telefonische triage die ook afdwingbaar is. Maar het zal nog wel even duren voor er genoeg 1733-operatoren zijn aangeworven. En als die operator dan zegt dat het probleem van de patiënt wel tot na het weekend kan wachten, kan het niet dat die patiënt dan even later toch zomaar de wachtpost of spoed binnenvalt."
Je creëert een extra structuur bovenop de bestaande - dat brengt alleen maar extra kosten mee.
Bottom-up
Geysenbergh, zelf bestuurder van HWP Noordrand, weerlegt de idee dat het Vas en de Bvas gewoon tegen wachtposten zouden zijn. "Mijn eigen huisartsenkring heeft een wachtpost. Dat loopt goed, we zijn daar tevreden over - we hebben er ook zelf voor gekozen. Stilaan wordt het hele grondgebied gedekt door wachtposten; dat is voor ons geen problemen zo lang die trend van onderuit groeit. Maar het moet niet van boven worden opgelegd. Huisartsen in hartje Ardennen, bijvoorbeeld, worden met een heel andere context geconfronteerd dan huisartsen in een stad als Gent."
Maar Geysenbergh stelt vast dat door de functionele samenwerkingsverbanden vast te leggen in de Kwaliteitswet, wachtposten nu de facto een verplichting zijn geworden. "Punt is bovendien dat elke schaalvergroting extra werkdruk betekent voor de dienstdoende arts. Daar moet een voldoende honorering, ook voor de beschikbaarheid, tegenover staan. De overheid heeft voor enkele wachtposten nu ook middelen vrijgemaakt om in de week open te blijven. Daar is ons standpunt hetzelfde: dat moet bottom-up groeien. En dat zal zijn tijd duren."
Bron: Artsenkrant
Over BVAS
Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.
De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.
Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.