Gezamenlijk persbericht: Geef Belgische jongeren gelijke kansen

12 juli 2016

Vlaamse tandartsen en medici trekken aan de alarmbel: de eigen jeugd komt niet meer aan de bak. Het gevolg van een discriminerend systeem in België, vinden het Verbond der Vlaamse Tandartsen (VVT) en de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS). 



Toegang tot (tand-)artsen beroep bedreigd door buitenlandse immigratie


Brussel, 12 juli 2016 – Vlaamse tandartsen en medici trekken aan de alarmbel: de eigen jeugd komt niet meer aan de bak. Het gevolg van een discriminerend systeem in België, vinden het Verbond der Vlaamse Tandartsen (VVT) en de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS). Plaatsen voor jonge, Belgische medici worden ingenomen door EU-artsen die soms gemakkelijker hun diploma behaalden. Het VVT en de BVAS vragen de overheden hier iets aan te doen. Een strikte opvolging van de maximumquota is broodnodig.


Gediplomeerde tandartsen of artsen uit de EU kunnen zonder enige vorm van toegangsproef in België komen werken of specialiseren. Vele buitenlandse tandartsen en artsen genoten niet dezelfde kwaliteitsopleiding en missen bepaalde klinische vaardigheden waar onze Belgische tandartsen en artsen wél over moeten beschikken.

 

Maximum aan buitenlandse instroom opleggen


Door moeilijkere en economisch minder interessante werkomstandigheden zoeken een aantal EU-tandartsen en artsen een nieuwe werkplek. En dan lijkt België het beloofde land: in vele landen blijft men onterecht prediken dat er in België een nijpend tekort is aan tandartsen en artsen. Die buitenlandse collegae zien een gat in de markt, maar niets is minder waar: als de Belgische menskrachtplanning niet wordt gerespecteerd komt er snel weer een overaanbod.

Daarom vragen het Verbond der Vlaamse Tandartsen en de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten aan de overheid om een maximum aan de buitenlandse instroom op te leggen. Nu er massaal wordt nagedacht over een hervorming van de Europese Unie moeten de afgevaardigden bij de EU van de Belgische regering hiervan een topprioriteit maken. Indien er toch nog plaats is voor buitenlandse (tand-)artsen is er nood aan een wetenschappelijk evenwaardige evaluatie van de opleiding. Het is belangrijk om het aantal plaatsen voor (tand-)artsen in te vullen door eigen jongeren. Indien er dan nog plaatsen overblijven, kunnen buitenlandse artsen aanvaard worden.

 

Taalexamens zijn te gemakkelijk: nadeel voor de patiënt


Bovendien worden patiënten niet beter van deze immigratie. Buitenlandse medici krijgen een RIZIV-nummer als ze één van de drie landstalen machtig zijn. Die taalexamens zijn zo gemakkelijk, dat een buitenlander die gebrekkig één van de drie landstalen spreekt perfect de toelating krijgt om Vlaamse patiënten te helpen. Het Verbond der Vlaamse Tandartsen en de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten vinden dat dit niet langer kan. Een patiënt moet aangesproken worden in de taal van zijn streek en niet in één van de drie landstalen. Dit is ook wettelijk voorzien in de Wet Patiëntenrechten.

 

Numerus fixus


Volgens het VVT en de BVAS schort er ook iets aan de toelatingsprocedures. Die zijn in Vlaanderen anders dan in Franstalig België. Om binnen de federale quota te blijven is er in Vlaanderen een toegangsexamen, en zal er dit jaar in Franstalig België – als minister Marcourt woord houdt – voor het eerst een selectie gebeuren na het eerste bachelor jaar.

Het VVT en de BVAS vinden dat een numerus fixus moet worden ingesteld en dat alle kandidaat-studenten geneeskunde – ook de niet-Belgen – moeten deelnemen aan één federaal toegangsexamen. Studenten met de hoogste score krijgen dan de eerste keuze tot een opleiding tot arts of tandarts en de keuze van de universiteit.

 

Menskrachtplanning


Momenteel beschikt België over voldoende tandartsen en artsen, maar het VVT en de BVAS vrezen binnen een tiental jaar toch een uitstroom van het beroep. In de jaren ’80 van vorige eeuw kwam er op tien jaar tijd een verdubbeling van het aantal (tand-)artsen. Plots was er een overaanbod. Het VVT en de BVAS konden de politiek overtuigen om aan menskrachtplanning te doen. Sindsdien evolueerden we van een overaanbod naar een aantal (tand-)artsen dat in evenwicht raakt met de zorgvraag.

VVT en BVAS blijven pleiten voor een behoud van de menskrachtplanning waarbij alle kandidaat-studenten arts of tandarts op gelijke wijze worden behandeld zodat de Vlaamse studenten geen slachtoffer worden van het uitblijven van een toegangsproef voor de studies geneeskunde aan Franstalige kant en de Belgische kandidaat-artsen geen slachtoffer worden van een immigratie zonder enige selectie van (tand-)artsen die in het buitenland gediplomeerd zijn.

 

### Einde persbericht ###


Voor interviews met Marc Moens, voorzitter van de BVAS en Stefaan Hanson, woordvoerder van het VVT, of voor extra informatie, gelieve contact op te nemen met


BVAS

Marc Moens

+ 32 477 28 12 60

 

VVT
Stefaan Hanson
+32 478 88 80 80

 

FAMOUS Relations
Liesbeth Pyck
+32 499 34 01 95
Liesbeth.pyck@famousrelations.be

 

Over het Verbond der Vlaamse Tandartsen (VVT)

Met zijn meer dan 3500 leden vertegenwoordigt het Verbond der Vlaamse Tandartsen vzw 80% van de actieve tandartsen in Vlaanderen. Het VVT is ontstaan in 1987 uit een fusie van wetenschappelijke en syndicale verenigingen en promoot met zijn Vlaamse Werkgroep voor Gezonde Tanden het belang van preventie en gezonde mondhygiëne bij een breed publiek. Het VVT geeft ook administratieve, juridische en fiscale ondersteuning aan zijn leden en vertegenwoordigt de belangen van de Vlaamse tandartsen bij de overheid zowel op maatschappelijk, wetenschappelijk als syndicaal niveau. Het heeft  negentien lokale afdelingen en zijn Nascholingsinstituut organiseert zestig procent van de geaccrediteerde nascholing in Vlaanderen.

 

Over de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS)

De Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS) is het grootste artsensyndicaat van België dat de beroepsbelangen van artsen op consequente wijze verdedigt bij de verschillende overheden. De BVAS is tevens de enige federale structuur waar huisartsen én specialisten samen ijveren voor een geneeskunde die vertrekt vanuit de waarden en belangen van de artsen en de patiënten. De BVAS werd opgericht in 1963 en bestaat uit vijf regionale afdelingen. 

Over BVAS

Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.

De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.

Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.