DISCRIMINATIE EN KWALITEITSVERLIES

6 december 2011

De regeringsonderhandelaars hebben het niet nodig geacht de betrokken partners in de gezondheidszorg te betrekken bij het vastleggen van besparingsmaatregelen. Tot de vergadering van de Algemene Raad van het RIZIV van 05.12.2011 kon informatie onmogelijk officieel worden bekomen bij de bevoegde diensten. Alleen de media mochten ons informeren. Die media kregen alleen wat de onderhandelaars kwijt wilden.

Het paritair overleg wordt naar  het rijk der fabelen verwezen. De formateur – en straks  de bevoegde minister – legt de gezondheidszorgverstrekkers besparingen op die zij moeten realiseren. Wij weigeren dit antidemocratisch scenario waar alle macht bij de kabinetten ligt.

 

De media sussen de bevolking met omfloerste gegevens. De index en de gezondheidszorg zouden gevrijwaard blijven van inlevering. Jammer genoeg wordt de index geheel of gedeeltelijk ontzegd aan de zelfstandige zorgverstrekkers. Dit betekent een flagrante discriminatie van een belangrijke groep burgers, die hen financieel dubbel hard treft. Want onder meer artsen en apothekers stellen samen vele tienduizenden personeelsleden te werk. Zij zullen die medewerkers wel hun indexaanpassingen (moeten) doorbetalen. 

 

Niet bezwaard door enige kennis van zaken, beslisten de onderhandelaars dat elk voorschrift van een antibioticum of van een antimycoticum in de ambulante zorg moet beschouwd worden als een “voorschrift op stofnaam”. De apotheker wordt verplicht het precieze voorschrift van de arts naast zich neer te leggen en te vervangen door het goedkoopste product dat in die geneesmiddelencategorie bestaat. De Overheid wil met deze maatregel € 21,7 miljoen besparen.

 

Enerzijds is de orde van grootte de vooropgestelde besparing totaal onrealistisch, omdat vandaag al zeer veel goedkope geneesmiddelen worden voorgeschreven als het gaat om behandeling van bacteriële infecties.

 

Anderzijds is de maatregel bedreigend, in het bijzonder wat de behandeling van schimmel- en gisteninfecties betreft. Het zijn vooral kankerpatiënten die hierdoor worden getroffen en die de dure vormen van antimycotica nodig hebben. Zelfs als de apotheker perfect op de hoogte zou zijn van de klinische situatie van deze patiënten, die doorgaans een verminderde afweer hebben, blijft het levensgevaarlijk van molecule te veranderen. Toch zouden de apothekers verplicht worden het goedkoopste medicijn af te leveren.

 

Tenslotte betekent de verplichting om telkens het goedkoopste geneesmiddel af te leveren, een enorm risico voor de belevering van de markt en dus voor de toegankelijkheid van de geneesmiddelenbehandeling. Welke firma kan immers alleen de verantwoordelijkheid op zich nemen om een onberispelijke toelevering van de patiënt te garanderen.

 

De artsen weigeren dat het voorgeschreven medicijn wordt ingeruild voor het goedkoopste product dat willekeurig van dag tot dag kan veranderen van producent en van naam.

De apothekers weigeren om dezelfde redenen de rechten van hun patiënten te schenden en de kwaliteit van de zorg te degraderen. 

Artsen en apothekers weigeren de executeurs te worden van onverantwoorde medisch-farmaceutisch maatregelen, die er kunnen toe leiden dat zij als zorgbeoefenaars meteen ook de executeurs van de zwaksten onder hun patiënten worden.

                                                   

Apotheker Christian ELSEN                                 Dokter Marc MOENS                      

Voorzitter APB                                                          Voorzitter BVAS

 

05.12.2011     

Over BVAS

Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.

De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.

Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.