BVAS trekt naar de verkiezingen met de slogan: 'Uw toekomst is onze prioriteit'

1. Beschikbaarheid correct verlonen

Wachtdiensten zijn een dienst aan de bevolking. Daar mag wel wat tegenover staan want de vereiste beschikbaarheid weegt zwaar op de work-life balance en het gezinsleven van de arts. Voor BVAS is het niet meer dan logisch dat deze dienst aan de bevolking marktconform en correct verloond moet worden. Bovenop de normale verloning per prestatie zet BVAS in op een basis-beschikbaarheidshonorarium van 50 euro per gepresteerd wachtdienstuur.

De financiële middelen die de overheid voorziet voor de wachtposten zijn ontoereikend en de toekenning ervan verloopt niet echt transparant. Die combinatie heeft ertoe geleid dat veel huisartsenwachtposten nog maar amper het hoofd boven water kunnen houden.

Het RIZIV beloofde de financiering van de wachtposten opnieuw te berekenen, rekening houdend met de evolutie van de index en met de anciënniteit van het personeel. Ook de ‘dubbele onthaalfunctie’, die in het gedrang dreigde te komen, wordt verder vergoed als een zogenaamde crisismaatregel.  BVAS zal er op toezien dat het RIZIV zich aan die beloftes houdt.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

2. Een evenwichtige wet patiëntenrechten

Toen de wet op de patiëntenrechten in 2002 tot stand kwam, lag de focus op de bescherming van de patiënt in de individuele arts-patiëntrelatie. Ondertussen is die relatie sterk geëvolueerd. De toenemende empowerment van de patiënt is op zich een goede zaak die ook het herstelproces ten goede komt. Maar de slinger mag niet doorslaan.

De maatschappelijke evolutie en de steeds toenemende juridisering van de arts-patiëntrelatie hebben sowieso al een defensieve geneeskunde in de hand gewerkt. De ‘modernisering’ van de wet die nu op tafel ligt, zal die defensieve tendens alleen maar versterken.

Als zorgverleners “complexe” informatie voortaan ook schriftelijk aan de patiënt moeten overmaken, is dat een zorgwekkende evolutie die onze volle aandacht vergt. Voor BVAS mag dit in geen geval leiden tot nog meer administratieve overlast. Als patiënten het recht krijgen om geluidsopnames te maken, dan mag dat niet stiekem en is uw toestemming vereist.

BVAS dringt erop aan dat ook de patiënten geresponsabiliseerd worden. Het kan niet de bedoeling zijn dat patiënten alleen maar rechten hebben en artsen alleen maar plichten.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

3. Medezeggenschap in netwerken

Bij de oprichting van ziekenhuisnetwerken is BVAS erin geslaagd de strategische en operationele betrokkenheid van artsen bij het bestuur van het ziekenhuis, en bij uitbreiding van de netwerken, te versterken. Maar er is nog werk aan de winkel om tot een echte co-governance te komen.

Voor BVAS moet co-governance en het medebeslissingsrecht van de artsen van toepassing worden op alle medische activiteiten in het ziekenhuis. Dat betekent dat de medische raad mee beslist over zaken waar ze nu alleen advies mag verlenen. Dit strookt met het feit dat de arts burgerlijk en strafrechtelijk aansprakelijk blijft. Als de verantwoordelijkheid gedeeld wordt, dan ook de beslissingen.

Als we willen dat artsen volledig betrokken zijn bij het beheer van hun ziekenhuis en actief deelnemen aan de beslissingen die worden genomen, moeten ze daarvoor ook de middelen krijgen. BVAS pleit ervoor dat bepaalde functies binnen het ziekenhuis, zoals het voorzitterschap  van de medische raad, vergoed worden.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

4. Aandacht voor stagemeesters

De collectieve overeenkomst (CO) over minimale loon-en arbeidsvoorwaarden was een mijlpaal voor de artsen-specialisten in opleiding. Maar wat is de andere kant van het verhaal?  Een recente enquête van BVAS wijst uit dat nog steeds 30 tot 40% van de stagemeesters problemen ondervindt met tijdsregistratie, verloning en wachtdiensten.

Eén op de zeven stagemeesters rapporteert dat hun relatie met de ASO’s is verslechterd. Dat kan niet de bedoeling zijn. We hebben dit onmiddellijk aangekaart bij de nationale paritaire commissie artsen-ziekenhuizen, die zich hierover zal beraden. Hoe de stagemeesters de impact van het nieuwe statuut van hun assistenten ervaren, is voor BVAS een blijvend aandachtspunt.

Verontrustend is ook dat volgens 65% van de stagemeesters de kwaliteit van het leerproces is gedaald. Amper 2% zag de kwaliteit stijgen. Als bijvoorbeeld een chirurg na 5 tot 6 jaar opleiding niet zelfstandig kan opereren, is dat onaanvaardbaar.

De oplossing ligt voor de hand: een terugkeer naar de situatie zoals ze was voor 2019. Laat artsen-specialisten in opleiding niet één maar twee jaar van hun stage in een niet-universitair ziekenhuis doorbrengen als het teveel aan assistenten in de universitaire ziekenhuizen een kwalitatief hoogstaande supervisie onmogelijk maakt.

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit

5. Een betere work-life balance

Bij BVAS zijn we ervan overtuigd dat de kwaliteit van zorg in belangrijke mate afhangt van het welzijn van de arts. Artsen kunnen kan alleen het beste van zichzelf geven als ze zich ‘goed in hun vel’ voelen, lichamelijk maar ook psychisch.

Stress- en emotiemanagement en respect voor de grenzen die je als arts stelt, zijn nodig om burn-out te voorkomen. Zonder aandacht voor preventie dreigt burn-out bij artsen endemisch te worden.

Om werk en leven in balans te houden, is het essentieel dat artsen hun eigen keuzes kunnen maken, zowel voor de tijd die ze aan hun werk willen besteden (voltijds of deeltijds) als voor de keuze van hun praktijk (groepspraktijk, duo- of solopraktijk).

Voor BVAS volstaat het niet om alleen rekening houden met de feminisering van het beroep. Alle ouders, of ze als single door het leven gaan of samen met een partner, hebben het recht om hun kinderen te zien opgroeien. Daarom is het voor ons cruciaal dat alle artsen, ongeacht hun geslacht of familiale situatie, hun praktijk kunnen afstemmen op hun organisatorische behoeften en hun familiale situatie. 

BVAS. Uw toekomst is onze prioriteit