BVAS tilt zwaar aan de verdachtmakingen van VOKA
8 oktober 2019
Het is niet de eerste keer dat ‘senior adviseur gezondheidsbeleid’ Pieter Van Herck met gratuite verdachtmakingen over de artsen uitpakt. Maar in een vrije tribune op Knack.be doet hij er nu nog een schepje bovenop. Namens de ondernemerskoepel VOKA schrijft hij dat het makkelijk is om in de gezondheidszorg 3,5 miljard te besparen. Dat bedrag komt volgens Van Herck namelijk overeen met de uitgaven aan gezondheidszorg die verspild worden door “ongepaste zorg”.
Het lijstje “ongepaste zorg” is in zijn ogen quasi oneindig. Hij haalt onder meer het voorbeeld aan van gynaecologen die bij een zwangerschap geen 3 maar 10 echo’s zouden doen. Dat is pertinent onjuist en berust op geen enkele wetenschappelijke vaststelling. Iedereen weet dat er maar 3 zwangerschapsecho’s kunnen worden terugbetaald. Misbruiken bestaan in elke sector, dus ook in de gezondheidszorg. Het probleem met Van Herck is dat hij veralgemeent en er met de losse pols een bedrag van miljarden euro’s op kleeft.
Erger nog, de VOKA-topman stelt overconsumptie zomaar gelijk met fraude. Er kunnen tal van maatregelen voorgesteld worden om medische overconsumptie te beperken. Het is lasterlijk dat hij omwille van - niet eens bewezen - overconsumptie de dokters als fraudeurs bestempelt.
BVAS stelt zich vragen bij de rol die VOKA zich toe-eigent in het debat over gezondheidszorg. De ondernemersorganisatie voelt zich blijkbaar geroepen om steeds opnieuw de beroepsgroep van artsen verdacht te maken. De ene keer omdat ze te veel ziektebriefjes zouden voorschrijven, de andere keer omdat ze voor miljarden zouden frauderen. Het wantrouwen tegenover de artsen neemt bij de adviseur van VOKA stilaan pathologische vormen aan.
De Belgische artsen verdienen elke dag het vertrouwen van hun patiënten. Steevast prijken ze bovenaan het lijstje van beroepen die het meest vertrouwen wekken. Wat van de ondernemers niet gezegd kan worden.
Dr. Marc Moens,
Voorzitter Vlaams Artsensyndicaat (VAS)
Over BVAS
Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.
De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.
Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.