BVAS positief over aandacht voor huisartsen in New Deal, maar forfaitarisering gaat te ver
20 juni 2022
De huisartsgeneeskunde heeft nood aan een toekomstperspectief. BVAS juicht toe dat minister Vandenbroucke oplossingen zoekt voor het “tekort” aan huisartsen en voor de absurde administratieve overbelasting die het beroep teistert. Een reductie van de attest-geneesmiddelen met voorwaardelijke terugbetaling, en van de paraplu-attesten op vraag van scholen, werkgevers, sportclubs en kinderopvang is dringend noodzakelijk. Ook de nieuwe regeling voor tele- en videoconsultaties, met een bestaande therapeutische relatie tussen arts en patiënt als voorwaarde, kan op onze goedkeuring rekenen.
Het uitgangspunt van de New Deal dat er een algemeen tekort aan huisartsen is, wil BVAS graag nuanceren. België telt meer dan 11.000 actieve huisartsen, wat meer is dan 1 huisarts per 1.000 inwoners. Gemiddeld heeft een Belg jaarlijks 4 contacten met een huisarts. Ter vergelijking: in Nederland is er 1 huisarts per 2.000 inwoners en in Frankrijk hanteert men de regel dat er een huisartsentekort is in gebieden waar patiënten minder dan 2,5 contacten per jaar met een huisarts hebben. In sommige landelijke gemeenten in ons land bestaat er een tekort, maar in steden is er vaak een overvloed aan huisartsen. Het dus is de spreiding van de huisartsenpraktijken die slecht georganiseerd is.
Wat BVAS betreurt, is dat de New Deal niet tot een echte herwaardering van de huisartsgeneeskunde zal leiden. Het gemiddelde jaarinkomen van een zelfstandige huisarts bedraagt netto 42.000 euro. Voor een gemiddelde werkweek van 45 tot 50 uren komt dat neer op een netto uurloon van maar 16,15 euro. Gemiddeld kost huisartsenzorg 128 euro per kaar per inwoner. Tenminste, dat zijn de kosten als de huisarts per prestatie betaald wordt. Als huisartsen in het forfaitaire systeem werken, loopt de kostprijs per patiënt per jaar op tot 180 euro.
Overschakelen naar een financieringsmodel waarin huisartsen hoofdzakelijk forfaitair, en nog maar voor een klein deel per prestatie, betaald worden, zou onbegrijpelijk en voor BVAS onaanvaardbaar zijn. Van een New Deal verwacht BVAS dat de grote meerderheid van huisartsen die hoofdzakelijk per prestatie betaald wil worden, dat kan aan tarieven die recht doen aan hun opleidingsniveau en expertise.
We kunnen niet tolereren dat artsen hun wachtposten deels met eigen honoraria moeten bekostigen. Van de brandweer verwacht men ook niet dat ze haar kazernes zelf financiert.
Medische permanentie
BVAS erkent dat huisartsenwachtposten (HWP) een interessant instrument zijn om de continuïteit van huisartsenzorg te garanderen en een overbelasting van de spoeddiensten te voorkomen. Voorwaarden zijn wel dat de overheid een degelijke verloning voor de huisartsen voorziet en wachtposten kunnen rekenen op eenzelfde financiering als andere openbare diensten zoals ziekenhuizen, brandweerkazernes en politiekantoren. We kunnen niet tolereren dat artsen hun wachtposten (infrastructuur, personeel) deels met eigen honoraria moeten bekostigen. Van de brandweer verwacht men ook niet dat ze haar kazernes zelf financiert.
Delegatie van taken
Wat de delegatie van taken naar ondersteunend personeel betreft, verwacht BVAS dat het inschakelen van een praktijkassistent voor administratieve taken een haalbare kaart kan zijn op voorwaarde dat er voldoende middelen worden gevonden. De huidige bezoldiging van de huisarts maakt het moeilijk om praktijkassistentie in te huren.
Medische handelingen van de huisarts verschuiven naar andere zorgverleners, zoals minister Vandenbroucke voorstelt, lijkt ons daarentegen geen goed idee. Alleen verpleegkundigen zouden daarvoor in aanmerking komen, maar ook aan verpleegkundigen is er een “tekort”. Medische handelingen in handen van de huisarts houden, blijft tenslotte een garantie voor kwaliteit.
Dr. Johan Blanckaert, voorzitter BVAS
Dr. Luc Herry, ondervoorzitter BVAS
Over BVAS
Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.
De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.
Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.