BVAS-persbericht: RIZIV-overleg overboord
8 april 2013
Tijdens het Verzekeringscomité van deze morgen heeft BVAS-voorzitter Dr. Marc Moens vragen gesteld over de besparingen in de gezondheidszorg die de regering wil doorvoeren om de begroting voor 2013 op orde te krijgen. Het lijkt er sterk op dat de regering een bom wil leggen onder het pas afgesloten Medicomut-akkoord.
De uitbetaling van het sociaal statuut van 2013 in januari 2014 is inderdaad niet meer of minder dan een boekhoudkundige operatie, om deze uitgave van 118 miljoen euro op de begroting van 2014 te kunnen inschrijven.
Het opnemen van het elektrocardiogram in het dagforfait van de ziekenhuizen is een gevaarlijk precedent, omdat de honoraria van de cardiologen dan vanuit het Budget Financiële Middelen van de ziekenhuizen zouden moeten komen. De BVAS heeft zich altijd verzet tegen deze werkwijze en is trouwens van mening dat dit niet kan zonder een wetswijziging.
De selectieve aanpak van de privélaboratoria voor klinische biologie door het terugschroeven van de terugbetaling van hun forfaitaire honoraria zou enkel mogelijk zijn via hun erkenningsnummer, wat opnieuw een wetswijziging vereist. Vraag is hoe Europa op deze discriminatie tussen extra-muros en ziekenhuislaboratoria voor klinische biologie zou reageren.
De BVAS stelt vast dat het overlegmodel plaats heeft gemaakt voor de dictatuur van de regering, waarbij sommige ministers het zelfs niet meer nodig vinden hun eigen topambtenaren in te lichten over cruciale beslissingen.
Tot slot heeft de BVAS haar juristen de opdracht gegeven om de besparingsvoorstellen onder de loep te nemen en de juridische consequenties te bekijken op het twee maanden oude akkoord artsen-ziekenfondsen. Eenzijdige wijzigingen van de honoraria door de regering kunnen aanleiding geven tot het stopzetten van het akkoord.
Dr. Marc Moens, Voorzitter BVAS
Voor meer informatie over dit persbericht:
David Desmet, communicatieverantwoordelijke BVAS, attaché van de voorzitter
david.desmet@absym-bvas.be, 0491/233.000
Over BVAS
Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.
De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.
Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.