Buitenlandse arsten in Brussel
De voorbije vijf jaar zijn in Brussel meer buitenlandse dan Belgische artsen aan de slag gegaan.
Al sinds 2014 ligt de instroom van buitenlandse artsen in onze hoofdstad structureel boven de vijftig procent, blijkt uit cijfers van het Riziv. Volgens Marc Moens, de voorzitter van de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS), zijn de buitenlandse artsen vooral actief in de Brusselse ziekenhuizen ‘waar ze vaak gezien worden als goedkope werkkrachten om de wachtdiensten op te vullen’.
Moens waarschuwt voor de scheeftrekking, aangezien artsen uit de EU automatisch een erkenning krijgen, terwijl het aantal Belgische inschrijvingen gebonden is aan strikte quota. ‘Het is waanzin dat we het onze eigen jongeren moeilijk maken met een ingangsexamen, terwijl Poolse, Roemeense of Letse artsen hun attest automatisch krijgen’, benadrukt hij.
Minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) erkent de ‘beperkingen van het systeem’ en zegt dat de commissie Volksgezondheid onderzoekt of er ook quota kunnen worden ingevoerd voor buitenlandse artsen uit de EU. Van een verhoging van de binnenlandse artsenquota, waar PS-minister Jean-Claude Marcourt vorige week opnieuw op aandrong, kan volgens De Block geen sprake zijn.
‘Als we een kwaliteitsvolle professionele stage willen garanderen, moet de opleidingscapaciteit beperkt blijven.’
Moens dringt aan op ingangsexamens voor buitenlandse artsen, naar Nederlands voorbeeld, maar dat voorstel veegde de regering al van tafel.
À propos de l'ABSYM
Nous défendons une médecine libre avec un modèle de rémunération à l'acte, complétée par des forfaits.
Par exemple, en médecine générale, nous défendons toutes les formes de pratique et pas seulement les pratiques de groupe multidisciplinaires comme nos concurrents.
Le médecin généraliste solo doit pouvoir garder sa place.
En ce qui concerne les spécialistes, nous défendons tous les spécialistes y compris ceux qui exercent en dehors de l'hôpital.